بلاتکلیفی می گذرد، اساسا خوبی روزگار اینست که می گذرد، مرگ زندگی همان زندگی است اما از نگاهی دیگر...
خیلی ها ازین مملکت رفته اند، خیلی ها به حکومت فحش می دهند، سال های مزخرفی را داریم سپری می کنیم، سرشار از احساس های منفی ، سرکوب ،توهین، عدم موفقیت، نا امنی و ... شاید دلیلی که دارند به حکومت فحش می دن همینه، حالا نباید برای من توضیح بدید که زمان جنگ اوضا ازینم بدتر بوده، بوده که بوده، چه بدتر...
من به جنبه سیاسی این حکومت و به اینکه خوب است یا بد خوب می تواند باشد یا نه کاری ندارم و به یک موضوع خاص توجه دارم. برای این مردم و این حکومت به طور قطع گذشته پر افتخار این سرزمین ارزشی بی نظیر است. همانطور که بسیاری اقوام به دنبال شناخت و درک گذشته خود هستند .
امروز به گذشته دار بودن احتیاج پیدا کردیم باید بدانیم جواب تاریخ به افزودن غلو و حماقت در جعل تاریخ جوابی دندان شکن بوده و این را هم بدانیم که این نشانه نشانه زوال است . همینطور بودند پهلویان و قجر ها و صفویه و سلجوقی و ساسانیان در واپسین دم ها . رواج ملی گرایی افراطی تاکید بر دارا بودن توهماتی چند خود بزرگ بینی...
این درسته که انسان اساسا ناشکره و شاید تو شرایط خوب هم ناراضی باشه اما انسان فکر هم داره مقایسه هم می کنه! استخوانی هم داره که گاهی فکر میکنه برای لمس کارد ساخته شده، آرمان سرکوب شده هم داره ! مردم ناراحت اند ، قدیمی تر ها هم ناراحت بودن ( اصلا هرکی فکر کنه قاعدتا ازین شرایط ناراحته!) حالا خیلی هم مهم نیست که دقیقا کی مقصره مهم اینه که دقیقا من میتونم چیکار کنم،؟
