آیا ردپایی از خدا در شهرسازی وجود دارد؟
و اینکه پیرامون مطلب مکتب اصفهان و درد سر های امروزش ادامه ندم چون خیلی زوده و حیف اگه از دهان و قلم من به این موضوع پرداخته شود...
مطلب امروز بیشتر طرح مسئله است و امیدوارم بتونه جرقه ای زده بشه در ذهن شما اگر علاقه مند باشید!!؟...
اگر شما مطالعه کننده ای باشید که هیچ دانش قبلی از شهرسازی نداشته باشید، ردپای خدا رو در شهرسازی پیدا می کنید؟
اصلا شهرسازی دانشی هست که به خدا توجه کند؟
شهرسازی دانشی است لاییک یا ضد خدا؟
به نظرم شهرسازی دانشی ضد خدا نیست اما نسبت به خدا چه موضعی دارد؟
شاید بتونیم بگیم شهرسازی چون به مطالعه جوامع می پردازد (با فرض اینکه جوامع خدامحوری وجود داشته باشد) نسخه ای متفاوت خواهد داشت. اما گذشته از نوع باور مردم آن جوامع خود دانش به خودی به خود چه نسبتی با خدا دارد؟
شهرسازی در وضع موجودش تا آنجا که من می دانم نسبتی با خدا ندارد در شهرسازی طبیعت است و گونه خاص آن یعنی بشر، دانش موجود فعل خدا را و حکمت خدا را در هیچ کجا داخل نکرده است و در بهترین حالت برخی از احکام خدارا دیده است که آنهم مربوط می شود به تبلور خاص شهرسازی در جوامع خاص.
حال با چنین دانش بشر بنیاد، میتوان شهر اسلامی ساخت؟!
کپی کردن چهارتا طاق و گنبد می تواند محصولی حقیقتا اسلامی تولید کند؟
آن دسته از کسانی که به دنبال چنین مفهومی هستند (شهر اسلامی) درابتدا باید بنیان های نظری آن را فراهم کنند چنانچه در چند صد سال پیش در ایران فراهم بوده است البته آن بنیان های سنتی دیگر به کار نمی آیند اگر قرار بود کارا باشند به آسانی نابود نمی شدند.
شهرسازی چون برای انسان است و انسان هم خدایی است پس ردپایی از خدا در شهرسازی وجود دارد.
برای اسلامی کردن شهر که منطقا اوج انسانی سازی شهر است باید سوال از انسانیت کرد و این سوال را بر اساس انسانی ترین منابع جواب داد باید نسبت انسان را با محیط و طبیعت و علم و حکومت و تکنولوژی پاسخی فراخور داد.باید خوب و بد انسان و ابزار دستیابی را شناخت
به عبارت دیگر شهر اسلامی باید تجلی فطرت انسان باشد و نه تکرار شهری که قبلا اندکی اسلامی تر بوده، این فطرت نه تبلیغاتی است و نه تبلیغ پذیر است، باید به جای بزرگ کردن این اسم به تقویت مسما پرداخت.
کسانی که ادعای شهر اسلامی دارند باید اول این دانش را از حال لاییک
(شاید دکارتی) در بیاورند، که این کار با همایش و گردهمایی و بودجه گرفتن حل نمی
شود.
باید فکر پشت مسئله شهر اسلامی باشد و این تلاش ها اگر فکر نباشد احتمالا پرضرر هم
خواهند بود، ( بله در مشهد مقدس ضرر اش را
دیدم و دیدیم)، که حداقل ضرر آن غفلت از مسئله اصلی شد.
اینکه شهراسلامی در دانشگاه های لفظی بیش نیست که در عمل رسیدن بهش در این جامعه لیبرال رسیدن جوک بودن بیش نیست...
به نظرم حسین جامعه مطالعه ات را از ایران خارج کن و به جوامعی هنوز رنگ و بوی اسلامی شاید داشته باشند مثل مراکش و مصر و لبنان و حتی یمن سفر کن و ببین آیا زنده است یا نه؟
و اینکه مطالعات شهری اون جوامع شاید تاریخ به اندازه مکتبی همچو اصفهان و آذری در ایران نداشته باشند ولی خالی از لطف نیست
راستی نماز و روزه ات قبول باشه
التماس دعای شدید دارم...
حاج حسین دوست داشتنی